最近《算法导论》快看完图论部分了,很多有关图的算法都彻底搞懂并加以证明了。现在主要是将理解的思想用到题目中来加强下。这个题目主要是判断一下整个图是否是强连通的,很简单,可以用tarjan也可以用kosaraju。因为不要求找出所有的强连通分量,所以这里只是借用了kosaraju的思想,然后本题的解答简化的异常简单。
3 3 1 2 2 3 3 1 3 3 1 2 2 3 3 2 0 0
Yes No
思路:如果这个图是强连通的,那么从任意一个顶点s开始进行DFS都可以访问到图中的所有点,如果不能访问到所有点那么就说明这个图肯定不是强连通图,但能访问到所有点也并不能说明此图为强连通,只有所有点同时也能访问到这个点才说明此图为强连通图。这就可以利用kosaraju的思想,将图进行逆置,然后在从s开始DFS,此时若能访问到所有点则说明未逆置的图中所有点都有到达s的路径,综上此图就为强连通图。若以上两个条件(在G中从s开始能访问到所有顶点,在G转置中从s开始也能访问到所有顶点)有一个不满足就不是强连通图。当然这个点从1..N中随便选择一个就行,我的代码选择的1.。提交虽然最坏情况下是两遍DFS,但是由于我将DFS非递归化,所以时间也就是
O(V + E),常数也不大,2左右吧。
#include <cstdio>
#include <stack>
#include <vector>
using namespace std;
const int N = 10005;
vector<int> adj[N], t_adj[N];
bool visit[N];
int n, m, cnt;
//利用非递归的DFS来防止MLE
//通过传入的是adj或者t_adj来进行两遍DFS
bool dfs(int rt, vector<int> *graph)
{
stack<int> st;
st.push(rt);
visit[rt] = true;
cnt = 0;//用来统计从rt能访问到图中节点的个数
while (!st.empty())
{
int u = st.top();
++cnt;
st.pop();
for (int i = 0; i < graph[u].size(); ++i)
{
if (visit[graph[u][i]])continue;
st.push(graph[u][i]);
visit[graph[u][i]] = true;
}
}
if (cnt == n)return true;
return false;
}
//将图做转置
void transform()
{
for (int i = 1; i <= n; ++i)
{
for (unsigned j = 0; j < adj[i].size(); ++j)
{
t_adj[adj[i][j]].push_back(i);
}
}
}
bool kosaraju()
{
memset(visit, 0, sizeof(visit));
bool ret = dfs(1, adj);
if (!ret)return false;
transform();
memset(visit, 0, sizeof(visit));
ret = dfs(1, t_adj);
if (ret)return true;
return false;
}
int main()
{
int a, b;
while (scanf("%d %d", &n, &m) != EOF && (m + n))
{
for (int i = 0; i < m; ++i)
{
scanf("%d %d", &a, &b);
adj[a].push_back(b);
}
if (kosaraju())
{
printf("Yes\n");
}
else
{
printf("No\n");
}
for (int i = 1; i <= n; ++i)
{
adj[i].clear();
t_adj[i].clear();
}
}
return 0;
}
原文地址:http://blog.csdn.net/iaccepted/article/details/42456955